باچادر سیاهم ،

وقتی در خیابان ها میان این عروسک های رنگی راه می روم ...

طعنه ها، چادرم را نشانه میگیرند ...

اما چادر من ...

محکم تر از این است که با این طعنه ها خراش بردارد ...

چادر من ...

از یاد نبرده چفیه هایی را که

برای چادری ماندنم

خونی شده اند ...